Socialbesitas

Overgewicht in Nederland is een steeds groter wordend probleem. Specialisten spreken over obesitas. Maar waar ik mij veel meer zorgen om maak is Socialbesitas. De overweldigende honger naar ‘sociale’ contacten in onze huidige maatschappij. En sociaal is eigenlijk het verkeerde woord. Want wanneer ik op een verjaardag kom, moet ik zelfs via de Whatsapp (of zal ik toch overstappen op Telegram) mijn tante om een stuk taart vragen, omdat zij mij niet meer persoonlijk spreekt.

‘Heb je deze foto van Loesje al gezien?’ zegt ze trots tegen haar zus, die ongeïnteresseerd naar haar smartphone staat te kijken. Ondertussen zit Loesje heel lief in de woonkamer te spelen met haar Ipad, die ze voor haar derde verjaardag kreeg.

‘Weet je wat ik nu gek vind?’ vraagt Marijke aan mij. Nog voor ik kan antwoorden komt ze met haar ‘antwoord van de week’.

‘Ik heb John gisteren gevraagd wanneer ze bij ons komen eten. Nu heb ik nog steeds geen app terug gehad, en ik kan toch echt zien dat hij vanochtend nog online is geweest. Er zal toch niets ergs met hem gebeurd zijn?’

Omdat ik denk dat alles wel mee zal vallen, antwoord ik: ‘Ach, als hij vanochtend nog ‘online’ was dan kan hij alleen maar tussen acht uur vanochtend en negen uur vanochtend een ongeluk hebben gehad. Anders was hij hier wel geweest!’

Marijkes verontruste blik spreekt boekdelen. Snel pakt ze haar Samsung Galaxy Note erbij en zoekt op www.112amsterdam.nl . Gelukkig staat er niks over John in het nieuws, dus zal het allemaal wel weer los lopen. Ze staat op en belt met haar telefoon nog één keer naar John.

 

Ik weet nog wel dat toen wij onze eerste mobiel kregen het zo’n super groot ding was met een antenne erop, die je moest uittrekken om goede ontvangst te hebben. Daarna kwamen de super gave open-klap-mobieltjes. Je was helemaal de blits als hij dan ook nog knalroze was met van die nep-diamanten erop. Nog datzelfde jaar kwam de omhoog-schuif-mobiele-telefoons uit. Alles moest kleiner en sneller. De smartphone maakte zijn entree en je kon niet alleen maar bellen en sms-en. Nee, nu kun je ook nog eens Facebooken, Twitteren, Instagrammen, Telegrammen, What’s-appen, Pinteresten, Snapchatten, Skypen, Facetimen en ik vergeet vast nog wel een hele rits. En waar eerst alles altijd kleiner moest, wordt nu juist alles weer groter. Terwijl men met hun allerliefste bezit van ruim 12 inch belt, vraag ik me steeds minder af waarom er steeds meer mobiele telefoons worden gestolen. Als kleptomaan moest je vijf jaar geleden nog een telefoon uit iemands vingers lospeuteren, terwijl elke draaideurcrimineel nu alleen maar een laptoptas mee hoeft te nemen om jouw telefoon te kunnen stelen.

 

Om terug te komen op obesitas. Eigenlijk zijn we allemaal veel te druk bezig met het verwerken van alle social media. Overgewicht! Tijd om af te vallen dus. Probeer maar eens om alleen maar op gezette tijden je social media bij te houden. Niks geen Sonja Bakkeren als goed voornemen meer. Dat is zó 2013! Werken aan je socialbesitas. Weer lekker old-school afspreken met je vrienden en familie. Bordspellen doen, lekker eten en kletsen over koetjes en kalfjes. Wie weet leer je zelfs nog waar echte melk vandaan komt. En dan bedoel ik natuurlijk niet de buurtsuper, maar van die man in zo’n blauw overall met allemaal van dat gevlekte vee.

 

‘Alles gaat goed hoor, met John,’ blèrt Marijke in mijn oren.

‘Tijd voor wat gezelligheid.’

Dus hup de 3D-brillen op, en o zo gezellig naast elkaar op de bank. Staren naar een tv-scherm van één bij twee meter. Ja: op en top sociaal bij elkaar zijn. Hoeveel échte gesprekken ik heb gevoerd tijdens het verjaardagspartijtje? Eéntje. Met mezelf.

 

Bovenstaande column is geschreven voor de wedstrijd Write Now 2014. Aanleiding om het te hebben over – zoals ik het noem – socialbesitas, is het groot aantal feestjes waar ik kom en haast niemand een echt gesprek voert. Misschien wordt het toch de hoogste tijd om eens te unpluggen zo nu en dan…